استفاد ه از کودکان به جای سرباز یک بار مصرف در طی جنگ ایران و عراق

یک روز سرد زمستان بود با هم قدم می زدیم او بیشتر از من می دانست شروع به حرف زدن کرد 

من در محله پیروزی تهران به دنیا آمدم همانطور که می دانی بچه های این محله کمی تخس می شوند خلاصه زمان جنگ بود من و چند تن از دوستانم با شنیدن تبلیغاتی که دستگاه خميني به راه انداخته بود تصمیم گرفتیم با دستکاری شناسنامه هایمان به جبهه های جنگ برویم 

بلاخره هم این کار را کردیم و بعد از دوره آموزشی به جبهه فرستاده شدیم به محض ورود به ما گفتند بچه ها با هیچ کس هیچ جا تنها نروید ممکن است به شما تجاوز شود ما فکر می کردیم جبهه های جنگ مکانی معنویست و ما برای انجام مسئولیتمان به اینجا آمده ایم گاهی می دیدیم کسی مواد مصرف می کند کسانی بودند که تمام وجودشان خالکوبی بود همه چیز دیدیم ولی نه آن مکان معنوی ونه آن آدم های از خود گذشته ایثارگر 

در جایی جلوی مسلسل دشمن گیر کرده بودیم نمی توانستیم جلوتر برویم به همین خاطر فرمانده یک صف از بچه ها که همه هم سن ما بودند درست کرد و یکی یکی بچه جلو مسلسل می رفتند و تکه تکه می شدند به امید اینکه مسلسل دشمن مهمات تمام کند و بعد درجه داران بتوانند عبور کنند همه بچه هایی که فرستاده شدندتک تک کشته شدند اینجا بود که من لوله  اسلحه خود  را روی سینه فرمانده  گذاشتم و گفتم اگر یکی دیگر از بچه ها بفرستی می کشمت .

سالها بعد فرمانده را دیدم گفت واقعا من آن روز در اشتباه بودم که فکر می کردم این کار جواب می دهد .

من گفتم آقا اشتباه گرفتید من در مکان دیگر بودم .

......

آنروز نمی دانستم چرا این خاطره را برایم تعریف می کند.

یک چریک

استفاده از کودکان سرباز به عنوان سرباز یک بار مصرف در جریان جنگ ۸ ساله با عراق از ابتکارات سپاه بود محسن رضایی، آن‌را پتو پیچ کردن کودکان و فرستادن آنها به میادین مین برای پاکسازی مسیر می‌نامد.

Wikipedia